Sinterklaas

Nu het einde van november nadert, naderde ook de confrontatie tussen onze kleine Peanut en de goedheiligman met zijn knechten. De eerste ontmoeting heeft inmiddels plaatsgevonden en wel bij het bezoek van de Sint aan het ministerie. Tezamen met zo'n 100 kinderen en hun ouders, in een kakofonie van Sinterklaas liedjes en krijsende kinderen, zag Dante voor het eerst St. Nicolaas en zijn Pieten. Het liet hem volstrekt koud overigens...

Wel was hij erg onder de indruk van alle kinderen en grote mensen. Op mijn afdeling was de aandacht al niet van de lucht geweest (hij charmeerde weer de hele boel bij elkaar), maar al die mensen en kinderen was toch wel héél bijzonder. Het enige dat hem de aandacht op die massa deed vergeten was het cadeau dat hij kreeg: een bal met geluiden en lichtjes! Dat was wel zo fascinerend dat de omgeving spontaan leek te verdwijnen.

Na deze eerste ervaring, is het de komende tijd natuurlijk vaker raak. Zo troffen wij vanochtend in zijn Marokkaanse slofje een grote chocolade letter aan en een boekje van Nijntje! Overigens had Gemma ook een gevulde slof, zij met een chocolade letter.

Het hoogtepunt van al deze Sinterklaas jolijt komt op pakjesavond natuurlijk. Dan verzameld de familie Lago/ Kiemeneij/Mazur/ Roerink zich in Den Haag om de verwachte scheepslading aan presentjes onder genot van drankjes, hapjes en natuurlijk gedichten, te bevrijden van hun inpakjasjes!

Peanut: een half jaar later

Het is alweer november. Niet alleen loopt 2009 langzaam ten einde, maar ook Peanutje is al weer bijna een half jaar oud. Inmiddels de 9 kg gepasseerd, 72 cm lang en eet vast voedsel, gaat Dante lekker door het leven.

Nu hij bijna zelfstandig is ;-) vonden zijn ouders het wel een geschikt moment om weer eens met z'n tweeën op pad te gaan. Opa en oma waren voor de verandering eens een keer niet in het buitenland en waren meer dan bereid het mannetje een weekendje op te vangen.

Zo kwam het dat Gemma en ik afgelopen weekend heerlijk in Brugge hebben doorgebracht, terwijl Peanutje lekker vertroeteld werd door zijn grootouders in Nijmegen.

Grappige is dat het nou juist voor Dante het minst spannend leek te zijn. Daar waar pa en ma het lastig vonden om hem "achter te laten" en opa en oma het spannend vonden om een heel weekend voor de wurm te zorgen zonder onze aanwezigheid, zo rustig en kalm leek Dante onder dit geheel.

Ons weekend in Brugge was fantastisch. De stad zelf is prachtig, schitterende gebouwen, pittoreske straatjes en een rijk verleden. Daarnaast zaten we een een heerlijke B&B. Iets buiten het centrum, gesitueerd in een prachtig herenhuis en voorzien van een lekker bed en een luxueuze badkamer met vrijstaand bad. Alsof dat nog niet genoeg was bleek er ook nog eens een bierfestival plaats te vinden in deze chocolade-hoofdstad van de wereld :-). Kortom: Romantiek, luxe, bier en chocola...een perfect weekend!

In Nijmegen waren Hans en Caroline inmiddels helemaal op dreef in hun opa en oma rol. Experimenten als het voeren van appel pakten zeer goed uit, luiers werden "poepbestendig" aangebracht en wandelingetjes werden gemaakt. Ome Leo die ook op bezoek was schoof soepel in het mechanisme en wist Dante ook goed te entertainen.

Ondanks het drukke schema wat zo'n humpie met zich meebrengt hebben ze zich er kranig doorheen geslagen. Toen we Dante op zondag kwamen halen troffen we twee vermoeide maar zeer tevreden grootouders aan.

Dante bleek ook nog een verrassing te herbergen hij is twee tanden rijker! Geen gedrein, ze waren er gewoon... Het bleek overigens niet de enige verrassing, want zijn opa en oma hadden hem iets geleerd: motor rijden! Weliswaar luchtmotor, maar toch! Gas geven en motorgeluid maken gaat hem goed af :-).

Concluderend mag ik wel zeggen dat het een heerlijk weekend was, lekker met z'n tweeën even niets hoeven of moeten en dat in de gedachte dat Dante in goede handen bij Hans en Caroline was, top! Zeker voor herhaling vatbaar, al miste ik Dante toch wel (nog) meer dan ik verwacht had.