Dante in de media

Daar waar in zijn jeugdmaanden negatief in het nieuws kwam als leider van het notoire Peanut Liberation Front, heeft (ook hij) zijn leven gebeterd en dat heeft geresulteerd in een landelijk mediaoptreden! Klik hier voor het bericht.

Lopen...

Zoals al gemeld gaat de motorische ontwikkeling de laatste tijd rap. Aangezien Dante vervloekt/ gezegend is met twee ongeduldige ouders -"wanneer gaat hij nou lopen en praten" - was het kunnen staan een mooi moment om de volgende stap te maken...letterlijk:

Kwartaalverslag ;-)

Aangezien het alweer een maand of drie geleden is dat ik het blog heb bijgewerkt, pak ik alles maar even samen in een kwartaalverslag. Het wordt dus een redelijk uitgebreid verhaal, want Dante heeft natuurlijk niet stilgezeten...

Om met dat zitten maar te beginnen, dat kan hij inmiddels (duurde even maar dan heb je ook wat), blijkbaar was dit een nuttige leerervaring, want in de anderhalve week die volgde werden achtereenvolgens de hordes "staan" en "kruipen" getackeld.

Dit gebeurde allemaal de laatste weken. Toevalligerwijs wordt hij tijdelijk opgevangen bij oma Annie, i.v.m. vakantie van onze vaste gastoppas Atie. Bij oma Annie heeft Dante twee meiden van zijn leeftijd om zich heen en de oudste daarvan (Isis) kon al zitten en staan. Zou het dan door "peer-pressure" komen dat hij zich zo ontwikkelt ;-)?

Naast zijn motorische ontwikkeling gaan kleine dingen als haargroei, tandgroei en groei in het algemeen ook vrolijk verder. Hij is al een echt mannetje en eigenlijk baby-af.

Leuke van alle bovenstaande nieuwe vaardigheden is dat hij veel meer kan en minder afhankelijk wordt. Nadeel is natuurlijk dat alles weer een niveau omhoog moet (boven het staan niveau dus ;-)). Ook moeten kabels en stopcontacten beveiligd worden en een consequent opruimbeleid gevoerd, want alles komt in de grijpgrage handjes van Peanut terecht!

De afgelopen maanden stonden qua werkdruk bij vader en moeder redelijk tot aan het plafond. We hebben door een paar relax-weekenden toch nog rust kunnen vinden.

Bij opa en oma op bezoek in Nijmegen bijvoorbeeld. Heerlijk om de zorg voor Dante even met z'n vieren te doen ;-). Dante vindt het helemaal leuk, opa en oma genieten en pa en ma komen bij!

Dus terwijl opa en oma de kleine vermaakten, zijn Gemma en ik de stad in gegaan. Lekker rondwandelen door Nijmegen en uiteindelijk lekker biertje drinken bij Lux, ideaal!

Ook hebben we een weekendje doorgebracht met z'n drieën in Sauerland. In een dorpje vlakbij Winterberg hadden we een alleraardigst appartement en van daaruit zijn we de omgeving gaan verkennen. In tegenstelling tot ons Spanje avontuur zaten we dit keer wat realistischer in de situatie en dus ook een stuk relaxter.

Gewapend met de rugdrager hebben we een dagje Winterberg verkend en hebben we een stuk gewandeld. Peanut vond het allemaal wel best, comfortabel vervoer, goed uitzicht en natuurlijk veel aandacht.

Dat laatste gold ook zeker voor de eetzaal van het gasthof. Als Dante aan tafel zat, lees: in zijn troon de zaal overzag, keek hij iedereen nieuwsgierig na en dat leidde tot veel reacties. Hij werd dan ook telkens door de hele zaal uitgezwaaid als hij naar bed moest!

Concluderend mag er wel gezegd worden dat de weekenden weg heerlijk zijn, maar dat we heel erg uitkijken naar een echte vakantie!

Vakantie in Spanje

Inmiddels alweer ruim twee weken achter de rug, maar daarom niet minder geslaagd natuurlijk: onze eerste vakantie met z'n drieën! Eindelijk was het afgelopen december zover, we zouden op familiebezoek gaan in Spanje. Niet in de minste plaats om Opa Bart (Avi Tolo) weer te zien, maar natuurlijk ook alle ooms, tantes, neefjes, nichtjes en hun kinderen. Het werd een doorslaand succes!

Onderdeel van deze vakantie was ook Dante's eerste vliegreis. De vlucht verliep goed, Dante vermaakte zich prima bij papa op schoot (hij sliep door het opstijgen heen) en nadat wij oom Luis eindelijk gevonden hadden, gingen we op weg naar Sitges!

Het huis was heerlijk, op zo'n 100m van het strand, gelegen in een rustig straatje en ruimte genoeg voor ons drieën! Nadat we een beetje gesetteld waren ging Dante naar bed en hebben we met Avi onze eerste van vele heerlijk Spaanse maaltijden verschalkt.

Ons verblijf stond met name in het teken van familiebezoek; oom Juan en tante Margaritha, neef John waren als eerste aan de beurt, gevolgd door oom Luis en tante Julia, nichtje Julie met man Xavi, zoontje Xavi (6) en dochtertje Naia (1,5), nichtje Martha met man Lluis, dochter Carla (4) en zoontje Lluiset (2,5) en tot slot neef David met vrouw Marie Angeles, dochter Nerea (9) en zoon Aleix (7). De grote gemene deler? Ze waren allemaal stuk voor stuk dol op Dante!

Het was geweldig om te zien hoe met name de kleintjes helemaal opgingen in het spelen met Dante. Naia, na Dante de jongste, was heel schattig met hem. Telkens als ze Dante zag kwam ze heel verlegen aanschuifelen om hem dan even te strelen. Het was overigens wederzijds, want Dante begon al te stralen als hij Naia zag verschijnen.

Hoe gek iedereen ook op hem is, zijn grootste fan is toch wel Avi zelf. Na een initiële angst voor zijn snor, was het verschijnen van opa al genoeg om een schaterlach aan Dante te ontlokken. Opa Bart was ook helemaal in z'n element met z'n kleinzoon en kon ook met veel plezier en geduld (zo werd er met grote regelmaat aan zijn snor getrokken ;-)) uren met Dante spelen.




Naast familiebezoek hebben we natuurlijk ook nog een aantal keer met z'n drieën dingen kunnen doen, zoals door Sitges rondlopen en een bezoek aan de speeltuin waar Gemma toen ze klein was nog gespeeld heeft.

Dante (en Gemma) fleurden helemaal op tijdens de wandelingen in de zon over de boulevard. Lekker flaneren zeg maar. Dat flaneren ging ons goed af trouwens, beetje cool in de buggy hangen, of in Gemma en mijn geval een beetje cool de buggy duwen :-). Peanut genoot volop van het buiten zijn, de vele mensen, maar vooral ook van de zee. Hij kon wel minutenlang naar de golven turen, zonder een kick te geven.

De speeltuin was ook zeker een succes. Zowel de glijbaan, als de wipwap leidden tot veel plezier en op de schommel was het ook al genieten. Naast alle attracties waren ook de andere aanwezige kinderen zeer de moeite waard. Als aanstaren (en lief toelachen) een Olympische sport zou zijn, dan was het goud zeker voor D-tje!Na heerlijke, copieuze en zeer gezellige (Kerst-)dagen en een rustig oud en nieuw zijn we op twee januari weer teruggekeerd in Nederland (zonder speen dat wel...). Wel waren we blij dat we nog een weekje vrij hadden, met Dante naar de opvang, want vakantie met zo'n uk, dat is best hard werken :-).

Lachebekje

Zoals jullie ongetwijfeld van één van zijn ouders gehoord hebben, is Dante een lachebekje. 's Ochtends uit bed halen begint met een lach en gedurende de dag weet hij dat aardig goed vol te houden. Omdat wij niet alleen graag het bij woorden willen laten is hier in een filmpje te zien waar hij zijn lachkunsten vertoont (mijn excuses voor die dwaas die rare geluiden maakt)

Sinterklaas

Nu het einde van november nadert, naderde ook de confrontatie tussen onze kleine Peanut en de goedheiligman met zijn knechten. De eerste ontmoeting heeft inmiddels plaatsgevonden en wel bij het bezoek van de Sint aan het ministerie. Tezamen met zo'n 100 kinderen en hun ouders, in een kakofonie van Sinterklaas liedjes en krijsende kinderen, zag Dante voor het eerst St. Nicolaas en zijn Pieten. Het liet hem volstrekt koud overigens...

Wel was hij erg onder de indruk van alle kinderen en grote mensen. Op mijn afdeling was de aandacht al niet van de lucht geweest (hij charmeerde weer de hele boel bij elkaar), maar al die mensen en kinderen was toch wel héél bijzonder. Het enige dat hem de aandacht op die massa deed vergeten was het cadeau dat hij kreeg: een bal met geluiden en lichtjes! Dat was wel zo fascinerend dat de omgeving spontaan leek te verdwijnen.

Na deze eerste ervaring, is het de komende tijd natuurlijk vaker raak. Zo troffen wij vanochtend in zijn Marokkaanse slofje een grote chocolade letter aan en een boekje van Nijntje! Overigens had Gemma ook een gevulde slof, zij met een chocolade letter.

Het hoogtepunt van al deze Sinterklaas jolijt komt op pakjesavond natuurlijk. Dan verzameld de familie Lago/ Kiemeneij/Mazur/ Roerink zich in Den Haag om de verwachte scheepslading aan presentjes onder genot van drankjes, hapjes en natuurlijk gedichten, te bevrijden van hun inpakjasjes!

Peanut: een half jaar later

Het is alweer november. Niet alleen loopt 2009 langzaam ten einde, maar ook Peanutje is al weer bijna een half jaar oud. Inmiddels de 9 kg gepasseerd, 72 cm lang en eet vast voedsel, gaat Dante lekker door het leven.

Nu hij bijna zelfstandig is ;-) vonden zijn ouders het wel een geschikt moment om weer eens met z'n tweeën op pad te gaan. Opa en oma waren voor de verandering eens een keer niet in het buitenland en waren meer dan bereid het mannetje een weekendje op te vangen.

Zo kwam het dat Gemma en ik afgelopen weekend heerlijk in Brugge hebben doorgebracht, terwijl Peanutje lekker vertroeteld werd door zijn grootouders in Nijmegen.

Grappige is dat het nou juist voor Dante het minst spannend leek te zijn. Daar waar pa en ma het lastig vonden om hem "achter te laten" en opa en oma het spannend vonden om een heel weekend voor de wurm te zorgen zonder onze aanwezigheid, zo rustig en kalm leek Dante onder dit geheel.

Ons weekend in Brugge was fantastisch. De stad zelf is prachtig, schitterende gebouwen, pittoreske straatjes en een rijk verleden. Daarnaast zaten we een een heerlijke B&B. Iets buiten het centrum, gesitueerd in een prachtig herenhuis en voorzien van een lekker bed en een luxueuze badkamer met vrijstaand bad. Alsof dat nog niet genoeg was bleek er ook nog eens een bierfestival plaats te vinden in deze chocolade-hoofdstad van de wereld :-). Kortom: Romantiek, luxe, bier en chocola...een perfect weekend!

In Nijmegen waren Hans en Caroline inmiddels helemaal op dreef in hun opa en oma rol. Experimenten als het voeren van appel pakten zeer goed uit, luiers werden "poepbestendig" aangebracht en wandelingetjes werden gemaakt. Ome Leo die ook op bezoek was schoof soepel in het mechanisme en wist Dante ook goed te entertainen.

Ondanks het drukke schema wat zo'n humpie met zich meebrengt hebben ze zich er kranig doorheen geslagen. Toen we Dante op zondag kwamen halen troffen we twee vermoeide maar zeer tevreden grootouders aan.

Dante bleek ook nog een verrassing te herbergen hij is twee tanden rijker! Geen gedrein, ze waren er gewoon... Het bleek overigens niet de enige verrassing, want zijn opa en oma hadden hem iets geleerd: motor rijden! Weliswaar luchtmotor, maar toch! Gas geven en motorgeluid maken gaat hem goed af :-).

Concluderend mag ik wel zeggen dat het een heerlijk weekend was, lekker met z'n tweeën even niets hoeven of moeten en dat in de gedachte dat Dante in goede handen bij Hans en Caroline was, top! Zeker voor herhaling vatbaar, al miste ik Dante toch wel (nog) meer dan ik verwacht had.