Weekendje weg

Door alle perikelen rond de enkel van Gemma is het dit jaar karig gesteld met uitvoering van de (altijd aanwezige) vakantieplannen. Nu het langzaam maar zeker iets beter gaat (geen paracetamol en krukken meer) wordt de straal waarin wij ons kunnen bewegen steeds iets groter. Dat leidde afgelopen weekend tot een weekendje weg en wel naar het altijd pittoreske Nijmegen!

Het door mijn lieve ouders zo genereus ter beschikking gestelde "vakantiehuis" werd betrokken en het ontspannen kon beginnen :-).

We zijn vrijdagmiddag richting Nijmegen getogen en na ons geïnstalleerd te hebben en ik een boodschappenrondje had gedaan, hebben we genoten van een relaxt avondje. Overigens geen muis gezien ;-).

Zaterdag zijn we gedrieën naar Boxmeer gegaan om Omie Kiemeneij te bezoeken. We hebben met z'n vieren lekker geluncht "downtown" Boxmeer. Dante werd en passant op een tafeltje midden in het restaurant nog even verschoond.

Na de lunch hebben we nog lekker in de tuin gezeten en van het heerlijke weer kunnen genieten, terwijl Peanutje lekker in de wipstoel lag te slapen.

Zondag hebben we lekker aangelummeld en het huis weer op orde gebracht voor vertrek. Als bedankje voor het gebruik van het huis hebben we een cadeaupakket achtergelaten voor Hans en Lien: een baby-pakket! Compleet met wip-stoel en nutrilon. Zo hebben zij het al in huis en hoeven wij het de volgende keer niet mee te slepen :-)

Spannend...

Het was een spannende week. Maandag was niet alleen de dag dat Gemma onder het mes (nou ja naald) moest, maar onze kleine Peanut had zo zijn eigen beslommeringen! Hij ging nl. voor het eerst naar de opvang. Maandag ochtend 7.15u werd hij door zijn ouders rücksichtslos achtergelaten bij Atie, de gastmoeder. Over hem maakte ik me overigens geen zorgen, hij was in goede handen.

Na een lange dag in het ziekenhuis konden we uiteindelijk toch met z'n tweeën onze dreumes op gaan halen. Pontificaal gezeteld in zijn maxi-cosi troon stond...euh zat hij ons al op te wachten. Na een kort moment van twijfel kon hij het toch niet inhouden en een stralende glimlach viel mij ten deel! Hij maakte het uitstekend en had een leuke dag gehad. Veel buiten geweest en gespeeld met Inez (2 jaar) op het speelkleed... Tja dat gaat je niet in de koude kleren zitten ;-). Hij was dan ook afgepeigerd!

Minder positief was de ontwikkeling rond Gemma haar enkel. In tegenstelling tot de verwachting heeft ze nog veel pijn. Dientengevolge is ze bijna immobiel en dat is dus erg balen. Met name ook omdat ze nu ook relatief weinig met Dante kan doen. Gelukkig zit mantelzorg wel enigszins in de familie, dus kan ik het één en ander opvangen :-)

Dante had overigens nog iets spannends op het programma staan: vaccinatie. Het was alweer zijn tweede keer. De vorige keer, zo gingen de verhalen, had hij de boel stevig bij elkaar geschreeuwd op het consultatiebureau. De dagen na die prikken was hij ook echt van slag, met koorts, veel onrust en was hij heel schrikachtig. Deze keer was het mijn beurt om hem te begeleiden.

Gewapend met alle spullen en met name alle goede tips van moeder Gemma gingen we op pad. Al het meetwerk ging soepel (7050 gram, 65 cm) en zonder waterschade (vorige keer was het bureau van de arts een ideale plek om te lozen). Toen kwamen de prikken...

Het viel mee, maar boos was hij zeker wel!! Gelukkig kwam de eerste lach al na vijf minuten weer op zijn snuit en versierd met een pleister op elk been konden wij weer huiswaarts gaan!

Inmiddels heeft Dante zijn eerste opvangweek achter de rug en is het goed bevallen. De dames zijn gek op hem en hij blijkt een charmeur van wereldklasse! Volgende week mag hij weer...