Na een lange dag in het ziekenhuis konden we uiteindelijk toch met z'n tweeën onze dreumes op gaan halen. Pontificaal gezeteld in zijn maxi-cosi troon stond...euh zat hij ons al op te wachten. Na een kort moment van twijfel kon hij het toch niet inhouden en een stralende glimlach viel mij ten deel! Hij maakte het uitstekend en had een leuke dag gehad. Veel buiten geweest en gespeeld met Inez (2 jaar) op het speelkleed... Tja dat gaat je niet in de koude kleren zitten ;-). Hij was dan ook afgepeigerd!Minder positief was de ontwikkeling rond Gemma haar enkel. In tegenstelling tot de verwachting heeft ze nog veel pijn. Dientengevolge is ze bijna immobiel en dat is dus erg balen. Met name ook omdat ze nu ook relatief weinig met Dante kan doen. Gelukkig zit mantelzorg wel enigszins in de familie, dus kan ik het één en ander opvangen :-)
Dante had overigens nog iets spannends op het programma staan: vaccinatie. Het was alweer zijn tweede keer. De vorige keer, zo gingen de verhalen, had hij de boel stevig bij elkaar geschreeuwd op het consultatiebureau. De dagen na die prikken was hij ook echt van slag, met koorts, veel onrust en was hij heel schrikachtig. Deze keer was het mijn beurt om hem te begeleiden.
Gewapend met alle spullen en met name alle goede tips van moeder Gemma gingen we op pad. Al het meetwerk ging soepel (7050 gram, 65 cm) en zonder waterschade (vorige keer was het bureau van de arts een ideale plek om te lozen). Toen kwamen de prikken...
Het viel mee, maar boos was hij zeker wel!! Gelukkig kwam de eerste lach al na vijf minuten weer op zijn snuit en versierd met een pleister op elk been konden wij weer huiswaarts gaan!Inmiddels heeft Dante zijn eerste opvangweek achter de rug en is het goed bevallen. De dames zijn gek op hem en hij blijkt een charmeur van wereldklasse! Volgende week mag hij weer...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten