Huishoudelijke mededeling: Reacties achterlaten

Naar aanleiding van een aantal opmerkingen ben ik er achtergekomen dat in de instellingen van het blog een foutje geslopen was. Daardoor was het alleen mogelijk reacties achter te laten als je een google-account hebt. Dat is nu aangepast. Het is nu mogelijk om dat zonder account te doen.

Sorry voor het ongemak, ik hoop dat het zo makkelijker gaat om reacties achter te laten!

Weer thuis

Na vier dagen ziekenhuis was vandaag het moment dat we weer naar huis mochten. Hoewel we de zorg en hulp in het Rijnland geweldig vinden is het wel erg lekker om weer op je eigen plekje te zijn. Voor Gemma was het al weer vijf dagen geleden dat ze buiten was geweest en voor Dante was het de allereerste keer natuurlijk. Dat was wel even lekker natuurlijk. Na alles in de auto geladen te hebben en de waardevolle lading goed was vastgezet zijn we naar huis gegaan.


Eerste daad bij thuiskomst? De klossen onder het bed vandaan halen! Gem kan er nl. niet in komen met haar wond dus - fuck de ARBO regels - moest het naar beneden gehaald worden. Daarna kregen we les in "ouderschap" van de kraamzorg. Al snel bleek dat we al een hoop wisten na de goede opleiding in het ziekenhuis, maar er kwamen toch ook nuttige dingen naar voren.

Uiteindelijk zijn we nu voor het eerst echt met z'n drieën en dat is heerlijk. De komende periode zullen we eenieder die op bezoek wil komen de kans proberen te bieden om dat te doen. Gezien het herstel van Gemma en de zware "reis" van Dante, zal ik het regime in handen nemen. Dit kan er toe leiden dat het misschien wat langer duurt voordat mensen langs kunnen komen. Ik hoop dat men daar begrip voor heeft.

Bewegende beelden

Voor de liefhebbers de eerste bewegende beelden:



Excuses voor het camerawerk, maar de cameravrouw had niet in de gaten dat ze een filmpje maakte...

Durante Rafael oftewel Dante

Hij is er. Na 42 weken + 1 dag vond meneer het ook nog nodig om er een stevige bevalling van te maken. Om 7.00u 's ochtends begon het inleiden met het breken van de vliezen. Dit gebeurde i.v.m. het aanbrengen van meetapparatuur voor tijdens de inleiding. Ondanks een initiële weeënstorm, verliep de eerst fase (tot 14.15u) redelijk. Veel pijn in haar rug door de weeën maar gewapend met een goed zuchtvermogen sloeg Gem zich er door heen. Toen er geen verdere ontsluiting (nog steeds 3cm) had plaatsgevonden is de dosis weeënopwekkers verhoogt en dat leidde rond 16.00u tot 4 cm ontsluiting. Niet zoveel als verwacht maar genoeg om, onder pijnverzachtende middelen, de dosis verder op te kunnen schroeven.

Toen dat om 18.00u letterlijk geen millimeter had geholpen was het einde verhaal en werd er besloten een keizersnee te gebruiken om Peanut ter wereld te brengen. Dat ging vervolgens bijzonder snel en leidde ertoe dat om 18.58u Peanut geboren werd en verder zal gaan onder de naam Dante (voluit Durante Rafael)!!

Met 8 pond (4080 gram) is het al een flinke knaap. Hij is helemaal gezond en helemaal geweldig!

Moeder en zoon maken het verder goed en herstellen de komende dagen nog in het ziekenhuis.

Mede namens Gemma en Dante wil ik graag iedereen heel erg hartelijk danken voor de lieve berichten via allerlei verschillende communicatiemiddelen!

Genoeg verstoppertje...

Het is zover. Week 42 zit erop en Peanut geeft op wat "plaag-weeën" na geen tekenen van openbaringsdrang. We gaan hem dus halen. Morgenochtend (heel) vroeg moeten wij ons melden in het ziekenhuis in Leiderdorp en daar zal de boel ingeleid worden.

Vanmorgen hebben we de intake in het ziekenhuis gehad. De keuze om alsnog voor het Rijnland Ziekenhuis te gaan bleek vanaf binnenkomst de juiste. Ontvangst met een glimlach, uitleg over wat er ging gebeuren, een menselijke arts en zelfs een rondleiding over de kraamafdeling maakten dat we er een goed gevoel bij hebben gekregen. Het is weliswaar geen thuisbevalling, maar wel the next best thing zo lijkt het! Wat een schrijnend contrast met het Diaconessenhuis overigens...

Als alles verloopt zoals gepland is maakt die kleine dus morgen z'n opwachting in de wondere wereld van het leven! Een moment waar wij beiden zeer naar uitkijken.

Week 41 en nog geen teken...

Even een korte update van de stand van zaken rond Peanut. Week 41 is al bijna weer voorbij en Peanut zit nog steeds binnen. Op wat vaag gerommel na nog geen tekenen dat hij van plan is te verschijnen. Vandaag weer een bezoek bij de verloskundige op de agenda, wie weet wat daar nog gedaan kan worden.

In de tussentijd hebben de ouders niet stil gezeten en hebben we het geboortekaartje nagenoeg af op wat informatie na die pas na de geboorte duidelijk is natuurlijk.

Een van de belangrijkste dingen op het kaartje vormt natuurlijk de naam. Velen weten dat dit een pittige opgave was voor ons, maar ik kan met trots melden dat we eruit zijn!

Dus Peanut...waar wacht je eigenlijk nog op :-)?

Stiekem toch richting week 40

Daar waar er tekenen waren dat Peanut zijn verblijf in de, nog immer groeiende, buik wel eens vóór de uitgerekende datum zou kunnen opgeven, heeft hij in al zijn wijsheid besloten daar toch maar vanaf te zien. Inmiddels is week 39 al weer gaande en is aanstaande dinsdag dé dag. Naar goede traditie in de kringen rond Gemma, is overigens dé datum ook echt dé geboortedag, dus wie weet hecht Peanut hier ook aan.

Andere redenen zoals kk niet af, bedje nog niet op de slaapkamer etc. zijn inmiddels ondervangen. Het enige waar hij misschien verder nog op wacht is zijn naam...;-)